De Nag Hammadi geschriften De Nag Hammadi geschriften zijn een verzameling van 52 teksten die werden ontdekt in 1945 in de buurt van de stad Nag Hammadi in in het zuiden van Egypte. De geschriften zijn geschreven op papyrus en dateren uit de 4e eeuw na Christus. Ze werden gevonden in een kruik in de buurt van de stad Nag Hammadi en zijn belangrijk omdat ze ons inzicht geven in de vroege christelijke gemeenschappen en hun geloof. De teksten zijn geschreven in het Koptisch, de taal van de vroeg-christelijke gemeenschappen in Egypte. Deze geschriften bevatten een aantal gnostische teksten, waaronder het Evangelie van Thomas, het Evangelie van Maria Magdalena en het Evangelie van Filippus, het Evangelie van de Waarheid en het Geheime Boek van Johannes. Het Evangelie van Thomas bevat uitspraken van Jezus die niet voorkomen in de canonieke evangeliën. Het evangelie benadrukt het belang van innerlijke wijsheid en spirituele groei. Hoewel veel van de Nag Hammadi geschriften verloren zijn gegaan, zijn er toch een aantal bewaard gebleven. Deze tekst zijn vertaald en gepubliceerd, waardoor ze toegankelijk zijn voor een breder publiek. Ze bieden ons een uniek inzicht in de vroege christelijke gemeenschappen en hun geloof, en zijn van onschatbare waarde voor de studie van de geschiedenis van het christendom. Deze teksten zijn niet opgenomen in de canonieke Bijbel en werden door de vroege kerk als ketterij beschouwd. De teksten bieden een alternatief perspectief op de vroege christelijke leer en laten zien dat er in die tijd verschillende interpretaties waren van het christendom. De Nag Hammadi geschriften hebben bijgedragen aan ons begrip van de gnostische beweging en haar invloed op het vroege christendom. De Nag Hammadi-geschriften zijn te vinden op de website van de Gnostic Society Library Het Evangelie van Maria Magdalena Een van de bekendste Nag Hammadi geschriften is het Evangelie van Maria Magdalena. Dit evangelie is een van de weinige teksten die geschreven zijn vanuit het perspectief van een vrouwelijke volgeling van Jezus. Het evangelie vertelt over de relatie tussen Jezus en Maria Magdalena en de openbaringen die zij van hem ontving. Het Evangelie van Maria Magdalena wordt gerekend tot de gnostische geschriften. De strekking ervan toont een grote overeenkomst met andere gnostische geschriften die werden teruggevonden bij Nag Hammadi. Het Evangelie van Maria Magdalena werd herontdekt in 1896 in Cairo, maar pas in 1955 gepubliceerd. Het bestaan ervan was reeds bekend rond 300, toen bisschoppen het bestempelden als een vervalsing. De teruggevonden tekst dateert uit de 5e eeuw. Het is waarschijnlijk in de tweede eeuw geschreven. Maria Magdalena is in deze tekst een van de discipelen van Jezus. Zij spreekt tot de andere discipelen en vertelt hun dat zij Jezus heeft ontmoet in een visioen en dat hij haar geheime leringen heeft onthuld. Een betekenisvolle uitspraak in dit evangelie gaat over 'de zonde van de wereld'. In het Evangelie van Maria Magdalena staat de volgende passage: Petrus zei tot Jezus: 'Wat is de zonde van de wereld?' De Verlosser zei: 'De wereld is niet zondig. Nagenoeg alle gnostische teksten hebben een allegorische betekenis.In de gnostische symboliek is de dood het symboolwoord voor iemand die 'zichzelf vergeten is'. De reis van de ziel na de dood kan symbolisch worden opgevat als de ontwikkelingsweg van de ziel na het ontwaken uit de zelfvergetelheid. Zo gezien beschrijft het Evangelie van Maria Magdalena hoe de menselijke ziel in morele slavernij kan verkeren en hoe ze zich daaruit kan bevrijden. Zo biedt het Evangelie van Maria Magdalena een visie op het menszijn, die betekent dat een mens zich kan bevrijden uit de greep van het noodlot, en zelf, in vrijheid, na de opstanding uit de spirituele dood, medeschepper kan worden van het koninkrijk op aarde. Maria Magdalena - Een schilderij van Titiaan.