VI De Geliefden
Archetype: Amor (keuze, beslissing; tweesprong, ‘scheiding van wegen’)
Traditionele interpretatie: beslissing; zich losmaken
van afhankelijkheden; nemen van eigen verantwoordelijkheid; ware liefde; huwelijk;
nieuwe betrekkingen. Aarzeling; pessimisme; ontrouw; laster; slechte verhouding.
Unaniem ligt het zwaartepunt van het oude kaartspel op de thematiek van de beslissing.
Boodschap: “Je kunt niet alles hebben”. Waite stelde een ander thema centraal:
‘zuivere liefde’. Ook hieraan gaat een beslissing vooraf! De vroege tarotkaarten
laten edele geliefden zien, met daarboven Cupido met een pijl en boog.
De Waite-tarot toont de naakte Adam en Eva, met daarboven een reusachtige gevleugelde engel. Liefde en op liefde gebaseerde seks dienen zich aan. Het gaat over aantrekkingskracht tussen twee entiteiten, die kunnen staan voor personen, maar ook voor groepen, ideeën, bewegingen.
In archetypische zin vertegenwoordigen de geliefden de vereniging van animus en anima, het mannelijke en vrouwelijke principe van de psyche die in de vorige vier kaarten werden verkend.
In de Russische tarot zijn twee geliefden afgebeeld in Russische klederdracht: zij draagt de sarafan, en hij een rode overblouse (krasny) met maillots die in laarzen zijn gestoken. Ze zijn vrij jong en ongetrouwd, hij heeft geen baard, en zij draagt het haar in een enkele vlecht. Boven hen bevindt zich een cherubijn, tweede hoogste in de Celestijnse orde. De zon en de maan kijken gefascineerd naar de geliefden, die op hun beurt door elkaar lijken te zijn gefascineerd. Hij is herder, en houdt de herdersstaf vast. Een lam en een geit zitten op de achtergrond. Verder is er de boom uit het paradijs, met de slang er in. De geliefden verbeelden de Romantische Liefde, aantrekkingskracht der geslachten, huwelijk, schoonheid en het kiezen van een partner. Negatieve connotaties zijn frivoolheid en triomf van passie over wijsheid.
Er zijn mogelijk twee verhalen in deze kaart verbeeld: de parabel van de schaapherder en het verhaal van Adam en Eva.
Het geheel geeft de indruk van een paradijselijk tafereel, waarin het kwaad afwezig is, en waar liefde, harmonie en schoonheid zijn. Het enige dat wijst op mogelijke verstoring van de idylle is de slang; de geliefden zijn zich niet van dat gevaar bewust.Vooral is de indruk sterk van de schoonheid en harmonie van zuivere, pure liefde in de paradijselijke staat; ook de hemel is er opgetogen over. Tegelijk dient zich wel gevaar aan.
Crowley toont ons het huwelijk van de keizer en de keizerin. De onderliggende gedachte is dat we in onze partner zoeken wat we in onszelf missen. In de poging tot vereniging van het mannelijke en het vrouwelijke komt de drang tot uiting om de verloren eenheid van het paradijs te herstellen. Het is de weg van de zelfontplooiing op weg naar het uiteindelijke doel: de verliefdheid op Het Geheel, Het Al. Dit is de grote opgave van de alchemie. In het Al worden de tegendelen verenigd. Dit is gevisualiseerd doordat de symbolen in paren zijn weergegeven (blank-zwart, m-v, naakt-gekleed, lichaam-geest, intellect-gevoel). De verbinding met de kosmos (het Al) wordt gelegd door de zegenende handen van de Heremiet.
Uitnodiging: stel je open voor je partner en ontdek in de spiegel die zij/hij je voorhoudt de eigenschappen die je bij haar/hem zoekt. Ontwikkel die eigenschappen bij jezelf, en sla nieuwe wegen tot persoonlijke groei en integratie van de eigen tegenstellingen.